Een gat in de lucht slaan

Toen ik onlangs met mijn oma op pad was, kreeg ik allerlei verhalen van vroeger te horen. Ik kende ze natuurlijk al maar dat mocht de pret voor oma niet drukken. 😉 In het kader van ‘Verhaaltjes van een oude doos’ heb ik zelf ook nog wel wat anekdotes die in een blogpost niet zouden misstaan. 

Ik wil jullie graag een inkijkje geven in mijn midgetgolfcarrière. Die carrière begon bij speeltuin de Kleine Betuwe in Haastrecht. Heel veel jaren geleden, toen ik nog een heel klein Appeltje was. Mijn zusje en ik sloegen maar wat tegen de bal aan en als het raak was waren we al dik tevreden.

Enorme zwaai
Op een vakantiepark in België kreeg ik de slag pas goed te pakken. Ik was nog geen tien jaar oud, maar ik had een enorme zwaai ontwikkeld. Die zwaai was nodig om de bal met veel snelheid te kunnen missen. Wat ik wel raakte was de lip van mijn vakantievriendje. Met een geloei ging hij tegen de vlakte. Ik voelde me enorm schuldig, maar zijn ouders zeiden dat hij er te dicht op stond.

Met één man minder vervolgden we het spel. Halverwege het parcours raakte ik weer wat met mijn fantastische achterzwaai. Dit keer was het de kin van een vriendinnetje. De overgebleven kinderen werden snel bij mij vandaan gehaald. Ik stond op het punt om mijn carrière aan de wilgen te hangen.

Op het podium
Rond mijn 16e kwam het succes. Op ons vakantieverblijf in Duitsland werd een midgetgolftournooi gehouden. Tot mijn grote verbazing presteerde ik boven verwachting. Bij de enkele hele moeilijke, waarbij je vooral veel geluk moest hebben, lukte het me de bal in één keer op de juiste plaats te krijgen. Het geluk was overduidelijk met de domme. 🙂

Aan het eind van de dag bleek ik de minste punten (en dat is heel gunstig bij midgetgolf) te hebben. Ik stond op de eerste plaats op het podium. Mijn vader dacht nog even dat ik vals gespeeld had, maar hij was gewoon ontzettend jaloers dat hij niet had gewonnen (hij wint namelijk altijd).

De luchtzwaai
Het is alweer vijf jaar geleden dat ik mezelf het ongans sloeg op de midgetgolfbaan van een of ander vakantiepark. Het was voor Partner de eerste keer dat hij mijn ‘golfskills’ mocht aanschouwen. Toen hij eenmaal doorhad dat ik heel erg goed was in de luchtzwaai kwam hij niet meer bij. Telkens weer zwaaide de golfclub met grote vaart langs het balletje en telkens weer foeterde ik.

De adviezen van de vele stuurlui mochten niet baten, ik kon (kan) het gewoon niet! Omdat ik alle slagen die waren toegestaan nodig had werd het al gauw druk. Achter ons verzamelden zich koppels die moesten wachten tot we eindelijk klaar waren. Uiteindelijk was ik er zelf helemaal klaar mee. Sindsdien mijd ik alle midgetgolfbanen, dus iedereen kan weer opgelucht adem halen.