Ergens in september kreeg ik een uitnodiging om een kerststukje te maken. Nou sta ik weliswaar bekend om mijn creativiteit, maar het maken van een kerststukje is niet echt mijn ding. De avond zou echter met ca. 15 tot 20 dames zijn die voornamelijk bij mij in de wijk wonen. Een unieke kans om wat mensen te leren kennen en ik gaf me daarom meteen op.
In het koude tuincentrum in het dorpje Doornenburg was de kamer waar we de kerststukjes zouden maken gelukkig lekker warm. Er stonden wat voorbeelden uitgestald op een tafel en een aantal dames nam een voorbeeld mee om het na te maken. Ik wilde graag zelf wat verzinnen, maar er lag kerstboom van mos waar een kerststukje uitkwam en die vond ik super. Met zijn gedraaide punt zou de boom niet misstaan in de kerstfilm The Grinch.
De kerstboom
De schaal die ik van huis had meegenomen was wat kleiner dan die van het voorbeeld en mijn kerstboom moest dus ook een maatje kleiner. Met behulp van de medewerksters van het tuincentrum maakte ik van kippengaas en mos de kerstboom. Ik omwikkelde het geheel met ijzerdraad om het bijelkaar te houden.
Wat mij betreft was het bij de kerstboom gebleven, maar het was tijd om het echte kerststukje te maken. Bij gebrek aan inspiratie werd ik weer op weg geholpen. Toen al het groen en wit in oase gestoken was kon ik verder met het versieren van de boom.
Even socializen
Tussendoor was er even tijd voor koffie of thee en daarna voor een borrel. Ik ontdekte dat er inderdaad veel dames bij mij in de buurt woonden. Aan de enorme kerststukken die gemaakt werden en die in de vensterbanken komen te staan, kan ik tijdens een rondje door de wijk straks de maaksters herkennen.
De hoorn des overvloeds
Iedereen was bezig de kerststukken af te ronden en er stonden de meest prachtige exemplaren. Aangezien dit een jaarlijks terugkerende traditie is hadden veel dames spullen meegenomen die ze een jaar eerder ook gebruikt hadden. Veel raamwerken voor kerstbomen werden bekleed met mos en voorzien van lichtjes, het zag er geweldig uit.
Sommige dames kwamen ook even bij mij kijken. “Leuk die hoorn”, zei iemand en een paar anderen beaamden dat. Ik keek bedenkelijk naar mijn kerstboom en moest inwendig lachen. Laat ze maar kletsen het is geen hoorn maar een kerstboom. Later zei ik dat hardop tegen de eigenaresse van het tuincentrum die antwoordde: “Eigenlijk moet het de hoorn des overvloeds voorstellen”. Vandaar dat ze het zo vreemd vonden dat ik mijn kerstboom rechtop had willen zetten. Nou ja, volgend jaar probeer ik het opnieuw! 🙂
Ik vind het een leuke hoorn des kerstmis… Dankzij al dat spul wat er uitsteekt is kerstboom niet langer het correcte woord…
Hij is lekker alternatief, jouw boompje !
Ik vind ‘m leuk!