Nu heb ik een paar weken geleden wel weer even achter de draaischijf gezeten tijdens een proefles pottenbakken, maar iets met de hand vormen is echt alweer een hele tijd geleden. Ik heb het even voor jullie nagezocht en het is zo’n negen maanden geleden dat ik drie vogeltjes van klei fabriceerde.
Afgelopen weekend moest het er maar weer eens van komen. Ik zocht alle spullen bij elkaar die ik nodig had en kwam erachter dat ik niet meer precies wist wat ik allemaal nodig had. Een grote plank haalde ik met veel moeite onder de tafel en achter wat broden klei vandaan. Ik sneed een stuk klei af en begon deze plat te rollen op de plank.
Ik mis iets
Ik heb al een paar jaar het idee om wat kaasplankjes te maken en dat werd dan ook mijn eerste project. Al snel merkte ik dat ik vergeten was een bakje water neer te zetten (voor mij onmisbaar, anderen werken er niet mee). Wat ik vooral miste was mijn lomer en een grote hoeveelheid kwasten. De kwasten heb ik nodig voor het aanbrengen van engobe als de kaasplankjes wat gedroogd zijn.
Nadat ik mijn hele atelier op z’n kop had gezet en ook nog twee bergruimtes op zolder had doorzocht wist ik zeker dat ik de kwasten en lomer kwijt was. Dan maar even improviseren en ik gebruikte een liniaal om de kreukels uit de klei te strijken. Na wat geworstel had ik twee plankjes gemaakt, van het restmateriaal wilde ik nog een plankje maken. Er bleef uiteindelijk iets te weinig klei over en ik sneed een blad uit de plak.
Kaas uit het muisje
Het is niet erg origineel, ik weet het. Ik loop al jaren met het idee rond en inmiddels heb ik het ook al bij anderen gezien, maar ik wilde graag een muisje op een van de kaasplankjes. Dit begon weer een beetje op boetseren te lijken. Ik zette het muisje op het handvat van de ronde kaasplank vast met slib. Omdat ik mijn kwasten nog niet had gevonden en de klei nog niet helemaal droog mag zijn om het met engobe te bewerken, pakte ik mijn werkstukken goed in in huishoudfolie.
De volgende dag besloot ik de vijf kratten met zelfgemaakt keramiek eens uit te pluizen. Tot mijn grote opluchting kwamen, na een flinke oorwurm, ook de kwasten, een sponsje en mijn lomer tevoorschijn. 🙂
Net op tijd want ik moest met engobe aan de slag.
Dit is voorlopig het resultaat, na het bakken en glazuren zou de klei bijna wit moeten zijn.
Miss Appelig 
Ik herken het gevoel van iets hebben, maar het niet kunnen vinden. Geweldig dat je je lomer terug hebt en weer lekker aan de slag bent. Ik kijk met plezier naar de resultaten 🙂
IK ZIE DAT JE HET NOG LANG NIET VERLEERD HEBT. LEUK HOOR HET KAASPLANKJE MET DE MUIS. HAD HET MAAR GEZEGD WIJ HADDEN NOG WEL EEN ECHTE MUIS IN DE VAL GEHAD.
Leuk geworden ook al moest je improviseren. En fijn dat je spulletjes terecht zijn.