Nu mijn was weer heerlijk buiten aan het wapperen is betekent het dat ik aardig wat beweging krijg door met mijn was van zolder naar beneden te lopen. Het betekent ook dat ik vaak net een paar knijpers tekort kom op zolder of in de tuin. Ik heb één plastic bakje waar alle knijpers in zitten en dat is natuurlijk niet meer genoeg.
In het boek ‘Vilten’ van Gillian Harris staan een heleboel leuke voorbeelden met bijbehorende mallen zodat je het na kunt maken. Laat er nou ook een grappig wasknijpereitje in staan. Ik besloot, na het bestellen van een aardige hoeveelheid lontwol, het eitje na te maken.
Ik ben behoorlijk lang bezig geweest om de mal uit het boek met behulp van mijn printer/scanner/copier 300% te vergroten. Maar uiteindelijk is het gelukt. Ik heb de vorm uitgeknipt en op het plastic gelegd om er een mal van de maken. Het plastic is speciaal bedoeld voor het maken van een mal om mee te vilten.
Vilten en vollen
Ik zocht wat leuke kleurtjes uit, zette een bak met zeepwater neer en ging aan de slag. Ik bedekte de mal dakpansgewijs met roze/paarse lontwol, legde er een stuk plastic gaas over en maakte het daarna nat met zeepwater. Nog even insmeren met wat extra zeep en het kneden kon beginnen. De uitstekende stukjes wol vouw je om de mal wanneer je deze hebt omgedraaid. Dan ga je weer aan de slag met het neerleggen van wol.
Voor de tweede laag koos ik drie kleuren die ik in een streepmotief neerlegde, dwars op de eerste laag. Voor de derde laag bleek ik niet genoeg te hebben van de blauwe kleur en ik koos daarom voor de roze/paarse kleur. Na een paar uur kneden en wrijven was de wol goed vervilt. Nu werd het tijd om te vollen. Ik maakte het ei nat met heet water en rolde het in een theedoek flink wat keren over de tafel om het kleiner en compacter te maken (zie het proces van vilten uit een eerdere blogpost). Mijn handen en vingers konden op een gegeven moment niet meer.
Klik op de foto’s voor een vergroting en onderschrift.
Toen ik vond dat het eitje klein genoeg was knipte ik een gat aan de voorkant van het ei. Ik haalde de plastic mal eruit en werkte het met de schaar randje netjes bij. Met een knijper hing ik het aan de waslijn in de zon om te drogen.
Omdat ik het wasknijpereitje nog een beetje saai vind ga ik met de naaldvilttechniek nog wat versieringen aanbrengen. Daarover meer in een volgende blogpost.
Ik ben benieuwd hoe het uiteindelijk word/
Ik ook…
Leuk!!
De waslijn vrolijkt er meteen een eind van op !
Leuk! Ik blijf het fascinerend vinden, dat vilten…
Ik ook. 🙂