Het laatste dat ik vorig jaar gedraaid heb in de les van Kiki is een kan. Ik had een paar lessen daarvoor al heel voorzichtig een poging daartoe gedaan. Dat is dan ook een voorzichtig kannetje geworden met een piepklein tuitje. Nu wilde ik er echt voor gaan.
Ik deed een tijdje stiekem alsof ik een vaas draaide, maar op het laatste moment vroeg ik aan Kiki of ze me kon vertellen hoe ik er nou een goede tuit in kon krijgen. Met duim en wijsvinger hield ik de rand van de kan tegen terwijl de wijsvinger van de andere hand een flinke tuit in de rand trok. Met een sponsje probeerde ik de vingerafdrukken wat weg te poetsen.
Na het afdraaien de volgende week nam ik de leerharde kan mee naar huis. Daar trok ik een oor die ik zorgvuldig op de kan aanbracht. Ik mengde een nieuwe engobekleur, een lichtere hemelsblauwe kleur, en beschilderde daar de hele kan mee. Met een klein penseel maakte ik vervolgens kleine hartjes en stipjes op de kan. Ook probeerde ik voorzichtig een streep te zetten door de kan in het midden van een draaischijf te zetten, het penseel op een punt op de kan te zetten en de draaischijf snel rond te draaien. Het lukte vrij aardig.
De kan wordt nu afgebakken en daarna kan ik er een transparante glanzende laag overheen zetten. De kleuren worden dan wat donkerder en sprankelender.
Miss Appelig 
En daar is ie… Straks heb je een compleet eigen service!!
Zoals altijd, is het weer een plaatje.
Schitterend. Ik ben altijd dol op die mooie aardewerken kruiken en vazen – als ik naar Spanje ga is mijn auto altijd volgeladen met dat spul. En jij maakt het zelf… geweldig!
Je hoeft dus niet helemaal naar Spanje. 🙂
Hier in Nederland is er denk ik ook wel af te komen. Ik vind je uitvindingen erg leuk!!
Heel erg mooi!
Dat ziet er goed uit zeg!!
Gaaf! Wat bekers erbij maken en dan ijskoude melk erin. Hoewel… Een bos veldbloemen lijkt me ook wel wat.
Formidabel gelukt ! Ik ben helemaal voor een ‘buikig’ kannetje !