Op jacht naar een droomhuis

Inmiddels zijn we al weer twee maanden serieus aan het kijken naar huizen. Ik tel al die jaren op Funda, digitaal kijken naar huizen, dan even niet mee. 🙂 Begin dit jaar dachten we nog dat we naar Houten zouden verhuizen, in de zomer werd dat Tiel en nu weten we zeker dat we naar Nijmegen of één van de omringende plaatsjes willen.

We hebben al aardig wat huizen aan de buitenkant bekeken en ook een paar huizen aan de binnenkant. Van één woning wisten we, op basis van de foto’s, de plattegrond en de ligging, zeker dat het onze droomwoning was. De vloer zag er prima uit, de keuken was naar onze smaak en kon nog wel een paar jaartjes meer, vrij uitzicht aan de voorkant en het huis was op een hoek gelegen.

Het droomhuis op de foto’s
Vol verwachting belden we aan en de makelaar deed open. Hij nam ons meteen mee naar de keuken. “Laat ik hier maar mee beginnen”, zei hij. Hij wees op de keukenkastjes en liet zien dat het folie eraf kwam, het kastje sloot ook niet goed. De eikenhouten vloer bleek ineens grenen te zijn en moest vervangen worden. De garage die ik voor mijn klei-activiteiten wilde gebruiken was halfsteens en moest nog helemaal geïsoleerd worden. Kortom, in de woning moest nog behoorlijk geïnvesteerd worden en werd daardoor veel te duur. Teleurgesteld reden we naar huis.

De nieuwbouwwoning
Op een gegeven moment kwam er een nieuwbouwwoning op ons pad. Wij zijn niet van de nieuwbouw omdat we graag willen zien hoe een wijk eruit ziet voordat we er gaan wonen. Dit kleine projectje was al in aanbouw en een groot deel van de wijk lag er al en zag er leuk uit. De woning was scherp geprijsd omdat het de laatste van het project was die nog niet verkocht was. Er was zelfs een actie met een uitbouw en een luxe keuken en badkamer. We maakten een afspraak om te praten met de makelaar.

Welke opties waren er nog mogelijk en tegen welke prijs, hoe zag de luxe keuken eruit, wanneer was de oplevering? Een aantal dagen zag het er naar uit dat we zouden gaan tekenen voor deze woning, maar toen kwamen er een aantal flinke druppels in een hele kleine emmer. De luxe keuken bleek een standaardkeuken t.w.v. 3.250 euro te zijn, na een beetje zeuren kwam daar 1.750 euro bij. Ik had gevraagd om water in de garage, dat wilde de aannemer wel aanleggen, maar het bleek dat er helemaal geen afvoer in de garage gemaakt kon worden. En zo nog wat dingen. Tot slot bleek de tekening van de begane grond die we bij de makelaar gezien hadden anders te zijn dan de tekening van het huis dat we werkelijk zouden kopen en daar ontbrak het e.e.a. op.

Het helemaal-af-huis
Niet getreurd, wij zaten alweer op Funda en vonden een mooie woning waar we, op het eerste oog, niet veel aan hoefden te doen. De badkamer mocht wel gedaan worden, een verfje natuurlijk en laminaat op de bovenverdieping. In het echt bleek het nog beter te zijn dan op de foto’s. De badkamer konden we laten zitten en de garage was al geïsoleerd. Het was enorm netjes, maar niet helemaal onze smaak. De bewoners wilden echter niet voor de zomer vertrekken en dat was een beetje een domper voor ons. Een aantal dagen dubden we over de woning. Waarom werden we niet superenthousiast over deze woning die toch alles had wat we zochten? We misten een klik met het huis, een goed gevoel. Maar moet je dat wel hebben met een huis?

We twijfelden te veel en hebben ‘m voorlopig afgewezen. Gelukkig komen er elke week weer nieuwe woningen te koop en er is keuze genoeg. Wij laden onze jachtgeweren voor de volgende ronde!