Het is al bijna twee jaar geleden dat ik tijdens Kunst, sfeer en meer voor het eerst kennismaakte met décopatch. Hilde Evers gaf er een workshop en hoewel ik niet meedeed met de workshop, werd ik wel enthousiast. Ik kocht wat materiaal om thuis met décopatch aan de slag te gaan.
Afgelopen weekend haalde ik de spullen eindelijk tevoorschijn en ik ging aan het kliederen. Wat is décopatch in hemelsnaam, hoor ik je denken. Décopatch is het plakken van dunne velletjes papier op een figuur van karton of op een tafelblad. Je kunt ook eerst iets van papier maché maken en dat vervolgens beplakken. Dat plakken gaat met vernis.
Ik had een hart en twee appels van karton aangeschaft, een potje vernis en drie dunne velletjes papier. Het is de bedoeling dat je mozaïekt met papier. Je scheurt kleine stukjes van de velletjes af. Dan smeer je het te beplakken voorwerp in met vernis en plak je de stukjes erop. Daarna breng je nog een dunne vernislaag aan over de velletjes zodat het mooi gaat glimmen.
Een hele middag had ik uitgetrokken voor het beplakken van de appels en het hart, maar na een uur was ik al bijna klaar. Het spreekt natuurlijk voor zich dat je er plakkerige handen van krijgt. Iets was wel lastig is omdat het papier soms aan je handen plakt in plaats van op het voorwerp. Ik heb nog behoorlijk wat papier over en ik denk dat ik bij Xenos of bij de hobbywinkel nog wat kartonnen letters ga aanschaffen om ook die te beplakken.
Miss Appelig 
Leuk!
Oh noemen ze dat tegenwoordig zo. Begin jaren 90 werd dit gedaan met Mod Podge en stukjes van servetten. Ziet er leuk uit!
O, ja dat kan ik me nog wel herinneren.
Dit ziet er uit als iets wat ik ook zou kunnen…
Dat weet ik wel zeker! 🙂
’t Ziet er goed uit!!
Appeltjes zijn altijd leuk 🙂 !
Leuk om te doen en het resultaat mag er zijn!
Oh oh! Alweer zo’n besmettelijke hobby!
Ja, ik word er een beetje niet goed van, het begint wat veel te worden. 🙂