Vier dagen lopen

Toen ik Partner leerde kennen, meer dan tien jaar geleden, wist ik nog helemaal niets van de Vierdaagse van Nijmegen. Ik dacht dat elke gemeente zijn eigen avondvierdaagse had. Dat die van Nijmegen net wat ‘bijzonderder’ was, daar had ik geen idee van.

Of ik wel eens van de Nijmeegse Vierdaagse had gehoord, vroeg een collega me zo’n 12 jaar geleden.
“Nou nee, wat is dat?”, vroeg ik.
“Dat is vier dagen wandelen, 40 kilometer”, was het antwoord.
“O, dat lijkt me wel leuk”, zei ik opgetogen en ik vertelde Partner van mijn plannen om mee te doen met de Vierdaagse.
“Ga jij 40 kilometer lopen?”, vroeg hij verbaasd. Ik haalde mijn schouders op. Pfoe, ik kon toch zeker wel 40 kilometer in vier dagen lopen.
“Niet in vier dagen”, verduidelijkte Partner. “Het is elke dag 40 kilometer lopen, 160 kilometer in totaal.”
“Doe niet zo gek”, zei ik geschrokken. “Dat kan toch helemaal niet!”

De zomerfeesten
De plannen voor het meelopen waren al snel van de baan, maar mijn interesse was gewekt en ik wilde wel eens zien wat die Vierdaagse nou inhield. De eerste keer zette ik op advies van Partner mijn auto in Elst neer en nam daarvandaan de trein naar Nijmegen. Het was vrijdag, de dag van de intocht, en overal waar ik keek waren gladiolen te koop, stonden dranghekken en tribunes. Wat me vooral verbaasde is de stoeltjes die langs de kant van de weg stonden. Als je stoel daar staat betekent het dat je een plek hebt. Net als de handdoek op het ligbed bij het zwembad.

Van Partner heb ik begrepen dat de Vierdaagse voor Nijmegenaren vooral om de zomerfeesten gaat. In de stad staan overal standjes waar je eten kunt kopen, café’s zetten de biertap buiten, er zijn podia waar artiesten optreden en er is kermis. Kortom, het is FEEST in de stad.

Ramblas
Afgelopen dinsdag waren we in de stad en we waren zeer gecharmeerd van de Nijmeegse Ramblas (je weet wel, die gezellige straat in Barcelona, maar dan nu in Nijmegen). Als je vanaf het station komt en naar de stad loopt kun (en mag) je deze straat niet missen. Er is straattheater, maar er is vooral veel eten dat wordt aangeboden in originele VW-busjes, trailers, caravans enz. Een band zat te spelen voor publiek dat op bankstellen zat of in een luie stoel.

Op deze eerste dag van de Vierdaagse was het nog redelijk rustig, dat had waarschijnlijk ook met het weer te maken. Als je op vrijdag komt kun je over de hoofden lopen (dat vinden wij iets te druk), de winkels zijn dan ook dicht in het centrum.

Vroeger
“Vroeger ging ik ’s morgens vroeg na het feesten naar huis en dan begonnen de eerste wandelaars aan weer een nieuwe dag”, vertelde Partner. Zo laat gingen we deze keer niet naar huis, maar we waren wel heel vroeg wakker. Soldaten die door de straat liepen en bezig waren aan hun 50 kilometer (soldaten moeten nog eens 10 kilometer per dag extra lopen) wekten ons om 04.45 uur met hun gebabbel en gezang.

“Vroeger stond ik altijd bij de ingang van het bos, waar de soldaten hun kamp hadden en dan deelden ze altijd medailles en souvenirs uit. Vooral de Canadezen deden dat”, zei Partner.
Ja, ja vroeger, vroeger, maar veel vroeger dan 04.45 uur moet het toch niet worden!

Een lange stoet van wandelaars loopt over de Waalbrug.