In maart maakte ik al een afspraak met een vriendin om naar Fleurig te gaan op het landgoed van Kasteel Hoekelum in Bennekom. Ik was het bijna vergeten omdat ik afgelopen week weer eens aan de Oostkust van Duitsland vertoefde. Maar toen ik gisteravond de website van Fleurig nog eens bekeek kreeg ik er meteen weer zin in.
De dag begon met mooie donkere wolken en toen we Ede binnenreden druppelde het even. Toen vriendin A. en ik net ons entreebewijs hadden overhandigd begon de zon te schijnen. Ik wilde mijn zonnebril opzetten, maar die had ik in de auto laten liggen. Geen probleem, ik kreeg een fleurige stempel op mijn hand en liep nog even terug naar het parkeerterrein.
Meer dan een plantenmarkt
Ook al hadden we de website goed bekeken, toch wisten we niet helemaal wat we konden verwachten. Was Fleurig een plantenmarkt of was er veel meer dan dat? Gelukkig was het veel meer. Bij binnenkomst werden we door bloemen en planten in vrolijke kleuren verwelkomd. Die wilden we tot het laatst bewaren.
We zagen veel tuindecoratie, brocante, kunst, bloemen en etenswaren. Er werden zelfs groentestukjes gemaakt; bloemstukjes van wortelen, kool en bloemen. Ik kocht een set lampionnen, iets waar ik lang op zoek naar was. Bij een kraam met mooie boeketjes zagen we een man die van allerlei materialen een levensechte haan maakte … tenminste dat dacht ik. De man bleek echter bezig te zijn het dier op te zetten. Brrr.
Er waren ook levende dieren te zien op Fleurig. Zo liet een ganzenhoeder zien hoe een bordercollie hem hielp de ganzen bij elkaar te houden. Verder waren er paarden, struisvogels en maraboes te zien.
Gebloemde handschoenen
Ik wilde ook graag gezellige regenlaarzen en gebloemde tuinhandschoenen. Ineens stootte A. me aan en wees naar gebloemde handschoenen in de de kraam van Garden Girl. Tja, ik bedoelde fleurige, kekke handschoenen, dit was me allemaal wat te romantisch. Er hingen hele tuinoutfits voor dames, maar in mijn tuintje van 5×6 zie ik me nog niet in een tenue lopen. Ik moest wel meteen denken aan de vrouwen uit de detectiveserie Midsomer Murders. 🙂
Kwijlen
We hadden ons enorm verheugd op de pasta’s en pizza’s van La Dolce Vita die we op de website van Fleurig hadden gezien. Dat viel even tegen, er bleken alleen maar belegde broodjes en gebakjes te zijn. Het broodje tonijnsalade was overigens heerlijk, maar toch.
Met een schok bleven we stilstaan voor een kraam waar fudge verkocht werd. Dat was niet eerlijk, hier waren we niet op voorbereid! Ik voelde hoe een druppel uit mijn mondhoek ontsnapte en kon hem nog net op tijd naar binnen halen voor hij aan mijn kin hing. We probeerden voorbijgangers nog te waarschuwen.
“Snel doorlopen”, zei ik tegen een kwijlend stel. “Nu kan het nog!”
Voor ons was het te laat.
Met tassen vol planten verlieten we het geslaagde evenement, kijk maar naar de foto’s!
Lampionnen en fudge… Ik wil ook naar Fleurig..
Morgen is de laatste dag dus je kunt nog!
Alleen is ook maar zo alleen.
Aan de andere kant… Ik mag toch niet praten (maar mag wel werken maandag, dus kan mij morgen niet zo gek veel veroorloven qua inspanningen) …
Jammer maar helaas.
Dat klinkt leuk!
Ziet er leuk uit!!
wat leuk, tante wil ook! Is het volgend jaar weer?
Volgens mij is dit elk jaar.
Haha, wat leuk dat je aan Midsomer Murders moest denken ! Is overigens wél een fleurige reportage geworden wat je hier neerzet. Met een lekker broodje, zo op het oog … 😉
Ziet er weer heel gezellig uit! (Ben trouwens dol op Midsomer Murders!)
Wat een leuke foto’s… en ja toen viel mijn oog ineens op die fudge foto en ik snap het helemaal… kan ineens nergens anders meer naar kijken. *kwijl*
wat een leuke foto’s!! Ziet er erg gezellig uit
Wat weet jij altijd leuke uitjes!
Ja he. Misschien moet ik ze van tevoren aankondigen, dan kunnen jullie er ook nog heen. 🙂