In ‘Keep on running (2)’ beschreef ik hoe lastig het voor mij is om te blijven hardlopen. Waar ik zo enthousiast begon, merkte ik dat het moeilijk is om het vol te houden. Er is altijd wel een smoesje te bedenken.
Dat was één van de redenen om een hardloopclinic te doen. Mijn trainster Nordic Walken geeft ook hardlooples, nadat ik haar om raad had gevraagd over een blessure noemde ze de clinic.
Ik was wel geïnteresseerd en begin mei meldde ik me met nog vier anderen bij haar praktijk. Het waren bijna allemaal beginners of mensen die weer opnieuw gingen lopen. We begonnen met een stukje hardlopen in een heeeeel rustig tempo.
Een filmpje
“Ik loop altijd veel harder”, zei ik. “Maar ik weet nu wat ze bedoelen met praattempo.” Het voelde heel relaxt, maar dat was snel afgelopen. Het was de bedoeling dat we achter elkaar wat rondjes zouden lopen. De trainster maakte een filmpje van onze loopstijl. Daarna kregen we te zien en te horen wat we konden verbeteren. Het viel ons op dat bijna iedereen een beetje sjokte, het zag er niet fit uit.
We begonnen met wat oefeningen. Eerst besteedden we aandacht aan de armzwaai, die moet losjes zijn. Uiteraard is ook de ademhaling zeer belangrijk en we oefenden dan ook met langzaam in- en uitademen. Vervolgens liet de trainster ons lopen op de maat van een tikkend klokje. Dat ging langzamer en sneller en daar paste je het tempo op aan. Zo konden we kijken wat voor ons een lekker tempo was om op te lopen.
De vlakke voetlanding
Ik probeer tijdens het hardlopen mijn voet altijd zo goed mogelijk af te rollen en dat is best lastig. Tijdens deze clinic oefenden we met de vlakke voetlanding ook wel de natuurlijke looptechniek genoemd. Hierbij is het juist niet de bedoelingdat je je voet afrolt. Voor beginners is dat nog makkelijk aan te leren. Omdat je niet met je hele gewicht op je hak landt en steeds een dreun krijgt, voorkom je knieblessures. Ik moet eerlijk zeggen dat dit wel het moeilijkste onderdeel is om onder de knie te krijgen.
Je maakt een hak-bil beweging en geen schaarbeweging en probeert zo kort mogelijk met je voet op de grond te zijn. Ook de heupstrekking met het aanspannen van de buik is lastig, maar wel te doen.
Bron: De Lopende Zaak
Afsluiting
Nadat we flink geoefend hadden was het weer tijd voor een filmpje. Wederom liepen we rondjes en we werden één voor één opgenomen. Daarna bekeken we het resultaat. Al snel werd duidelijk dat er bij iedereen een verandering had plaatsgevonden. Sommigen waren ‘met sprongen’ vooruit gegaan, anderen iets minder. Het sjokken was weg en de loop zag er van iedereen een stuk beter uit, actiever en frisser. Alsof we net aan een rondje hardlopen begonnen.
Het was een zeer leerzame clinic ook als je niet met de vlakke voetlanding verder wilt en ‘gewoon’ wilt hardlopen. Ik kan het iedereen aanraden om eens met een groepje te lopen, een cursus of clinic te volgen. Op de gloednieuwe website van De Lopende Zaak kun je meer informatie vinden over de natuurlijke looptechniek, cursussen en hoe je blessures kunt voorkomen.
Ah je bent er dus wel naar toe gegaan 🙂
En nu gewoon mee doorgaan. Ik zal niet zeggen dat ik inmiddels verslaafd ben maar ik kijk na iedere training uit naar mijn volgende “loopje”.
Inmiddels ben ik mijn afstand ook langzaam aan het vergroten. Ik houd mijn tijden en snelheid bij via “garmin connect” Erg leuk om mijn vorderingen te zien.
Kom anders eens buurten bij ons hardloop groepje op FB: https://www.facebook.com/groups/210225789010411/ Er wordt niet intensief gebabbeld daar maar wel leuk om elkaar gemotiveerd te houden.. 🙂
Je pakt het grondig aan !
Ik wist niet dat er zoveel voor kwam kijken!!
Oom Ger
Goed bezig!! Zit nog veel werk in zeg..