Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen … ik ga met deze blogpost de jacht op de schat afsluiten. Alle appeltjes zijn inmiddels gevonden of op één of andere manier verdwenen. Nog een laatste keer zal ik jullie meenemen langs de hoogtepunten van deze zoektocht.
Op zoek naar de schat
In oktober 2011 vertelde ik jullie over een paaseitje dat een collega ooit voor mij in Praag verstopte en hoe leuk ik het vond om ernaar op zoek te gaan. Vervolgens verstopte mijn zusje iets voor mij in Trier. Het idee kwam toen in me op om voor mijn bloglezers (of voor toevallige passanten) appeltjes te gaan verstoppen en de jacht werd geopend.
Er waren enthousiaste reacties en al snel nadat ik appeltjes verstopte in Amsterdam en Rotterdam werden de eerste appeltjes gevonden. Eén van de appeltjes werd opnieuw verstopt in Waddinxveen en ook deze werd tijdens een tweede poging gevonden. Een collega van mij vond in Wassenaar een afgekloven appeltje en een steeltje met het labeltje er nog aan.
Het ging erg goed met de jacht van november 2011 tot januari 2012. Zo goed zelfs dat een gezin in Nijmegen per ongeluk een appeltje vond. Daarna werd het stil rondom de appeltjesjacht. Er verdween weleens een appeltje, uit Utrecht bijvoorbeeld verstopte er af en toe nog eentje. Zoals het appeltje in Brugge tijdens mijn honeymoonweekend.
Een opleving
In september 2012 kwam er ineens een bericht van Pieter en Truida. Zij waren tijdens de zoektocht naar het appeltje in Assen op heterdaad betrapt. Het is wel een van mijn favoriete verhalen over hoe avontuurlijk de jacht kan zijn. 🙂
Daarna werd er in oktober bij Starbucks in Amsterdam nog een appeltje gevonden en er werd een zoekpoging ondernomen in Den Bosch.
Inmiddels is het alweer vijf maanden stil rondom de appeltjes. Van de meeste appeltjes weet ik dat ze zijn verdwenen. Alleen in Breda lag er nog eentje waar een vriendin van me over waakte. Ik heb haar dit weekend gevraagd het appeltje weg te halen. Het is mooi geweest.
Het wordt tijd om te broeden op een nieuw idee, maar kijk eerst nog even naar een fotocollage van de jacht.
Miss Appelig 
Jammer.. Ligt er toevallig niet nog ergens een in Groningen verstopt? Dan zou ik daar van de week naar uit kunnen kijken .. 😀
Sorry Rianne, er ligt helemaal niks meer!
Leuk hoor, om het allemaal weer even te zien!
Echt zo leuk dit!!!
Ik vond de jacht op de appeltjes wel een erg leuk onderdeel van je blog!! Ben benieuwd waar je straks mee gaat komen 🙂
Ik vind het nog steeds echt jammer dat die in Utrecht was verdwenen! Ik keek echt uit naar het appeltje, haha! Leuke actie 🙂
Ja jammer he, die had ik speciaal voor jou verstopt en iemand anders heeft ‘m weggekaapt!
Hartstikke leuk hoor!!
Prima gedaan.
Ook Ger
We hebben er samen nog 1 ‘verstopt’. Was dat nu in Culemborg of Wijk bij Duurstede? Heb je daar nog iets van gehoord? Het ergens neerleggen is ook leuk om te doen.
Dat was in Culemborg. Die is nooit gevonden trouwens.
Laat je raderen maar draaien er komt vast wel weer wat. Succes.
Ben ik even blij dat ik zo’n appeltje heb ! Ik heb het opmijn schrijfplek hangen en het werkt 🙂
Goh, wat een ontzettend leuk en origineel idee!
Ik ben benieuwd wat je volgende idee wordt!
Wat was het leuk! Ik kreeg trouwens op een of andere manier heel veel spamreacties op mijn logje over jouw appeltje. Ik had ‘m even op ‘onzichtbaar’ gezet maar nu staat-ie er weer, hoor. En je appeltje staat hier op ’t dressoir.
Tja, het is natuurlijk erg populair. 😉
Ik heb er zelf weinig last van gehad.
Jammer dat ik je blog en de jacht pas ontdekte toen de meeste appels al gevonden waren,maar ik ben benieuwd naar je volgende idee!