Toen ik net begon met pottenbakken dacht ik dat ik het nooit zou leren. Ik had me laten vertellen dat ik wel duizend-en-één uur moest draaien om perfecte schalen en potjes af te leveren. Inmiddels heb ik er ca. 75 uur opzitten en ik dacht dat het wel aardig zou zijn om mijn huidige draaisels met jullie te delen.
Oefenen, oefenen, oefenen
Eind 2011 ben ik dus begonnen met potjes draaien en in de eerste les leverde ik drie aardige exemplaren af. Daarna ging het al snel bergafwaards, mijn beginnersgeluk was op. Halverwege vorig jaar ben ik even gestopt met draaien. Ik had mijn tijd namelijk hard nodig om de beelden voor mijn expositie te glazuren. Sinds december ben ik echter weer trouw aan het draaien.
Het is niet zo dat ik nou helemaal opnieuw moest beginnen. Wat dat betreft is het net als fietsen, maar echt soepel ging het nou ook weer niet. Ik kon nog wel redelijk een homp klei centreren, het ‘openmaken’ van een potje gaf helaas steeds een scheef resultaat. Ik moest gewoon weer flink oefenen, oefenen, oefenen.
Hier zie je achtereenvolgens een gecentreerde homp klei, hoe ik een opening maak in de klei en hoe de klei verder geopend wordt.
Scheve potjes
Ik hoefde van mezelf niet per se elke les een paar potjes te produceren en die af te bakken. Het oefenen op zich is al voldoende. Bovendien, waar moest ik al die potjes laten? Ik besloot daarom alleen de allermooiste exemplaren te bewaren. Mijn medecursisten maakten me het niet altijd gemakkelijk. Wanneer ik een superscheef potje had gedraaid dat deels was ingestort zagen zij er wel weer iets moois in. Dan streek ik met mijn hand over mijn hart en liet het potje toch maar afbakken. Als ik na het afbakken dan zo’n gruwel zag staan die natuurlijk ook nog geglazuurd moest worden had ik alweer spijt.
Dit staat nu dus in mijn ‘atelier’ ruimte in te nemen. Het vaasje heeft overigens een gat in de bodem.
Vooral doordraaien
Het zal jullie wel duidelijk zijn dat 75 uur pottenbakken nog niet voldoende is om schitterend werk af te leveren. 😉 Een enkele gelukstreffer daargelaten.
Wat me wél gelukt is een paar weken geleden, is het bereiken van de recordhoogte (voor mij dan) van maar liefst 17 centimeter. Ook ben ik nu aan het oefenen om potjes met een deksel te maken. Als dat lukt zal ik er uiteraard een blogpost aan wijden. Tot die tijd blijf ik gewoon doordraaien!
Miss Appelig 
nou, schoon scheef is ook niet lelijk, moet je maar denken ! 😉
Er hebben zich inmiddels al fans gemeld van het scheve schaaltje. 🙂
Jammer, want dat is een skatje..
Je kunt ook lid worden van de fanclub hoor. 😉
en toch heeft het wel wat!
Het hoeft toch allemaal niet zo recht en perfect te zijn?!
Die schaal ziet er artistiek uit. Lijkt of het zo bedoeld is, dus niets mis mee!
succes met het maken van potjes met deksel.
Oom Ger
Zorg er wel voor dat je niet zelf rond gaat draaien.
Haha, ik zal ervoor oppassen!
Wow, geen spierpijn?!
Uhm, jawel. We waren vergeten te rekken en strekken. 😦
Ik vind het vaasje wel tof eigenlijk!
Super gaaf! Ik zou het ZO graag kunnen…
Ik ook! Haha, maar dan echt goed bedoel ik. 🙂
Ik ben ook een scheef-fan! 😉 Het lijkt me trouwens een erg verslavende bezigheid. Zoiets als een spelletje waar je steeds beter in wilt worden.
Niet slecht hoor! En perfect is “zo gewoontjes” 😉
Dit is gelukkig al een paar jaar geleden. Ik kan het inmiddels al een beetje beter. 🙂