Bij The Art Shop

Ik wil jullie natuurlijk niet de ogen uitsteken … maar ik ga het toch weer even hebben over mijn december sabbatical. Er zijn al bijna twee weken voorbij en ik weet dat jullie ontzettend graag willen weten wat ik allemaal aan het doen ben. 🙂 Benut ik mijn tijd wel goed? Rust ik genoeg uit?

Borreltijd
De laatste werkdag voor mijn mini-sabbatical (30 november) werd afgesloten met een borrel met een vijftal collega’s waarbij ik een kaart met relaxwensen en een cadeautje kreeg overhandigd. Ik moest wel echt gaan genieten van mijn vrije maand vonden ze. Dat kon geregeld worden.

Meteen daarna sprongen GB en ik in de auto. We reden naar Leiden voor een volgende borrel, de openingsborrel van The Art Shop die van een industrieterrein (waar onze expositie was) verhuisde naar een mooi pandje in het centrum van Leiden. Als ‘special guest’ was kunstenaar Jacqueline Schäfer aanwezig. A. de man van mijn collega die voor ons de expositie regelde, was enthousiast aan het vertellen over het pand waar we op dat moment waren. Hij vertelde ook dat er tijdelijk nóg een Art Shop in Leiden komt, in winkelcentrum De Kopermolen. Die man is niet te stoppen!

Boetseerblock
Daarna was het voor mij tijd om in de relaxstand te gaan. Een beetje dan, want er moest wel geboetseerd worden! Na het verkopen van vier beelden en het laten vallen van eentje (@#&*@^) wordt het tijd voor nieuw werk. Ik had al weken tekeningetjes gemaakt van hetgeen ik wilde gaan boetseren, pagina’s vol en toen ik eenmaal wilde beginnen wist ik van gekkigheid niet wat ik moest gaan maken. Ik ben met drie dingen tegelijk begonnen, dat bleek niet verstandig te zijn. Aan het eind van de dag heb ik al het geboetseerde weer tot een grote bal gekneed.

Voor de Rakuworkshop die ik ergens in juni ga doen, is het de bedoeling dat ik niet zes (zoals ik eerder vermeldde), maar twaalf stukken meeneem om te glazuren en bewerken. Dat betekent dat ik zo’n beetje elke twee weken wat af moet hebben.
Feel the pressure! Het werkt niet zo fijn samen met inspiratie en spontane ideeën heb ik gemerkt.

In de etalage
Toen kreeg ik van GB het bericht dat A. had gevraagd of zij en ik nog werk hadden dat we in de tijdelijke The Art Shop wilden zetten. Uh … daar hoefden we niet lang overna te denken! Ik pakte ‘Ik wil het niet, ik kan het niet, ik doe het niet’ van de plank, reed naar mijn ouders om ‘Lentebol’ weg te kapen en ging naar Leiden.

In een mooie, ruime winkel stond en hing al werk van diverse kunstenaars. Ik herkende meteen een van de vrolijke ‘Klodders’doeken van GB. A. haalde een beeld uit de etalage en zei dat de dames in de baljurk daar mooi konden staan. Ik zette het beeld neer en meteen stond er een man voor de etalage naar ze te kijken. Gebarend vroeg hij of ik het gemaakt had en toen ik knikte stak hij zijn duimen omhoog. Wat wonen er toch aardige mensen in Leiden. 😉 Ook de Lentebol kwam in de etalage te staan.

 

Thuis liet ik natuurlijk trots de foto’s zien.
Het klinkt misschien heel vreemd, maar de volgende dag ben ik meteen weer aan het boetseren geslagen … zonder problemen. 🙂