Vol goede moed

Nadat ik vorige keer zo enthousiast werd van het groepslessenaanbod van de sportschool bij mij in de buurt wilde ik natuurlijk weten wat zoiets zou kosten. Op de website stond het in ieder geval niet, maar je kon wel een afspraak maken voor een rondleiding. Dat deed ik dus …

Een afspraak maken
Ik vulde het online formulier in met een voorstel voor de rondleiding. Op donderdagmiddag als het kan rond 2 uur, want dan ben ik vrij.
Het kon niet, er was geen trainer beschikbaar op dat tijdstip. De trainer was er wel op zaterdag, maar dan kon ik niet.
Op maandagochtend dan?
Seriously? Maandagochtend? Dan werk ik dude!

De rondleiding
Op maandagavond om half 6 reden Partner en ik naar de sportschool. De sportschool is gevestigd in een enorm pand waar voorheen een autodealer in zat.

Een trainer wachtte ons op en liet ons de diverse zalen en apparatuur zien. Partner en ik waren onder de indruk van het aantal crosstrainers, hometrainers en andere apparatuur. Zoveel hadden we nog nooit eerder bij elkaar gezien, het was bovendien de nieuwste apparatuur.
“So far, so good”, mompelde Partner.
Ook het lesaanbod werd doorgenomen, we zagen de diverse zalen waar Row, Spinning, Zumba en Bodypump gegeven wordt.

Overleg, overleg, overleg
Na de rondleiding kwam natuurlijk de klap. Ik zat met 35 euro in mijn hoofd voor een maandabonnement, maar er werd doodleuk een bedrag van 49,95 op tafel gelegd. Partner die maar één keer per week wil trainen kreeg 37,95 om zijn oren. Ik hapte naar adem en we werden even alleen gelaten.

Het was wel duidelijk dat Partner, tot zijn spijt, niet in deze sportschool zou trainen. Hij stapt net zo makkelijk op de crosstrainer thuis. Ik begon al terug te krabbelen, maar Partner vond het aanbod van de sportschool en een personal trainer (die je zelfs op gaat bellen als je een paar keer niet geweest bent) zo slecht nog niet voor mij (plus de gedachte aan een superfitte en slankere partner natuurlijk ;-)).

Een nieuwe afspraak
Nadat ik me toch hevig verzette tegen het abonnement van een jaar werd er een half jaar van gemaakt, maar toen moest ik er toch echt aan geloven. Er werd een nieuwe afspraak gemaakt met een personal coach die ook fysiotherapeut is. Handig voor mijn nog altijd pijnlijke schouder. Of ik deze week nog kon.
“Wat deze week? Eh, nee dat gaat ‘m niet worden”, zei ik. “Ik heb het erg druk. Misschien dat eind volgende week wel kan.”

Ik heb het sporten dus nog anderhalve week kunnen uitstellen (pfew). Een mailtje van mijn personal coach heb ik inmiddels wel binnen en de herinnering aan onze afspraak ook!