Na het lezen van de blogpost van Deborah moest ik denken aan al die keren dat ik de slappe lach had. Ik kan zo’n enorme lol hebben om mijn eigen grappen of eigen gedachten en ik heb de slappe lach dan ook vaak in mijn eentje. Wanneer je probeert de grap uit te leggen (en je bent het punt voorbij waarbij je steeds proestend moet afhaken) dan wordt er beleefd geglimlacht.
Plakje cake
Ik had een keer mijn moeder en zusje op bezoek en ik had cake in huis gehaald. Het snijden van de cake ging niet helemaal goed en het werden belachelijk dikke plakken. Toen ik de cake presenteerde vroeg ik. “Hebben jullie zin in een dun plakje cake?” Mijn moeder en zusje knikten. “Dat is dan jammer”, zei ik toen ik me weer omdraaide en met de cake terug naar de keuken liep “Ik heb alleen maar dikke plakken.”
Dat is dus iets waar ik nog steeds erg veel lol om kan hebben.
Doodle
Op vakantie in Ierland heb ik eens onbedaarlijk moeten lachen om het woord doodle. Ik zat achter het stuur van onze auto en reed met een flinke vaart over een smalle weg (het is ongelooflijk, maar dat mag daar). Ik probeerde allerlei woorden uit te spreken met een flink Iers accent en bij het woord doodle ging het mis. Ik proestte het uit tot de tranen over mijn wangen liepen en toen die waren opgedroogd begon ik nog eens helemaal overnieuw. Partner zag er natuurlijk de lol niet van in, maar aarzelde geen moment en maakte grinnikend om mijn lachbui een hele reeks foto’s.
Verboden te lachen
Het ergste zijn natuurlijk de momenten dat je niet mag lachen. Vroeger aan tafel mochten we natuurlijk wel lachen, maar op een gegeven moment waren mijn ouders er wel klaar mee. Na het eten gingen mijn zusje en ik dan de gang op om verder lol te trappen. Maar dan was er natuurlijk geen *piep* meer aan.
Ook als ik in bed lig heb ik weleens van die momenten dat ik terugdenk aan iets en moet lachen. Wanneer Partner zich dan geërgerd omdraait of dramatisch zucht wordt het er niet beter op. Midden in de nacht ging hij een keer het bed uit. Mijn fantasie ging met me op de loop. In gedachten zag ik zijn voeten op de grond staan en bij elke stap kwamen zijn grote tenen als hamertjes op het laminaat neer. “Doe je een beetje zachtjes”, zei ik vervolgens. “Met je hamertenen?” Zonder commentaar liep hij verder, mij in een lachstuip achterlatend.
Ach ja, je had er bij moeten zijn. 🙂
Miss Appelig 
Die fotoreeks is echt grappig ! 😛
Haha dat herken ik wel 😛 En die foto’s zijn geniaal!
Haha herkenbaar! En lachen om je eigen grappen is alleen maar goed. Waarom zou je ze anders maken zeg ik altijd maar. (Het gebeurt mij namelijk nogal vaak dat ik in mijn eentje heel hard zit te lachen om mijn eigen grap!) Die foto’s zijn trouwens zooo leuk!
Ik sta gelukkig niet alleen zie ik al. 🙂
Wel, ik begon te lachen met je cake verhaal. 😉
Ik heb goed publiek, mooi zo! 😉
Ik ben zoals jij, ik moet het hardst lachen om mijn eigen grapjes en zo een grapje zou ik ook uithalen om daarna niet meer bij te komen van het gieren 😉
Ik hou van de slappe lach! Heerlijk.. Die foto’s zijn briljant, Haha.. Vriendlief weet ook altijd wanneer het raak is, dam gaat ie me nog even lekker voeden ook.. Heerlijk!
Waar zouden we zijn… zonder zo af en toe de slappe lach. En als ik niet om mijn grappen lach…,doet niemand het. En dat vind ik zonde van de grap ;-p.. Leuke foto’s btw. Ik zit nu met een big smile op mijn gezicht.
Oh heerlijk heerlijk heerlijk!!! Ik zie alles voor me en kan mij helemaal vinden in de lachbuien die je alleen hebt! Hier dus nog één!! hihi
En probeer het maar eens uit te leggen aan de mensen, inderdaad je had er bij moeten zijn!
Lachen, uitgelachen zijn en binnen de halve minuut opnieuw in een onophoudelijke lachbui uitbarsten, ik ken het gevoel.
Mijn medemens kan zich hier wel eens aan storen.
Ook ik en mijn zusje lachen heel wat af aan tafel, tot grote ergernis van de papa. Hoe meer ergernis en irritatie, hoe grappiger het wordt! 🙂
Haha klinkt geweldig, ik kan ook heel goed lachen om eigen grappen, aangezien toch niemand mee lacht en de humor van meneer hier niet het zelfde is en we dus niet op een lijn zitten… Maar hoe meer het niet mag of hoe geïrriteerder mensen worden hoe harder ik begin te lachen.
ps. Hele leuke kopfoto.
Haha wat een leuke foto’s! Klinkt inderdaad hilarisch.
Haha, die foto’s zijn leuk! Ik kan soms ook nog lachen om iets dat niemand anders snapt, vind ik dan wel jammer haha.
Hihi herkenbaar! En als je het dan aan iemand vertelt word je aangekeken alsof je gek bent.
Leuk die foto’s! Zet mijn dochter en ik bij elkaar en we hebben binnen vijf minuten de slappen lach. Soms proberen we uit te leggen wat er zo grappig is, maar ja… Dan krijgen we de slappe lach.