Appeltje-eitje

Appeltje-eitje, dat zal het Nederlands elftal waarschijnlijk gedacht hebben toen ze aan de eerste wedstrijd van het Europees kampioenschap begonnen. Maar zo makkelijk was het toch niet.

Zelf denk ik bijna nooit dat iets appeltje-eitje is, maar mensen om mij heen hoor ik het wel vaak zeggen.
“Appeltje-eitje”, wordt er grijnzend gezegd en dan kijkt men naar mij voor een reactie.
“Tja, ik ben het appeltje”, is mijn antwoord steevast. “Dus dan zal jij het eitje wel zijn.” 🙂

Een gezegde
Op de website van Onze Taal vond ik een uitleg voor het gezegde ‘appeltje-eitje’. Het wordt gebruikt om aan te geven dat iets heel gemakkelijk is of zal zijn. Het is een redelijk jonge uitdrukking, voorheen gebruikte men ook wel ‘dat is een eitje’. De samenvoeging heeft waarschijnlijk te maken met een andere uitdrukking ‘iets voor een appel en een ei krijgen/kopen’.

Appeltje-eitje in klei
De laatste tijd komt het vaak voor dat iemand me appeltje noemt, vooral Partner doet dat. Automatisch zeg ik dan eitje terug en ineens kreeg ik een ingeving. Zou het nou niet leuk zijn om een appeltje-eitje te maken? Voor mijn vader bijvoorbeeld, want hij is bijna jarig. Dat heb ik dus gedaan.

Ik nam een bonk klei, maakte er een grote bal van en sneed deze doormidden. Later bleek dat ik met dat doormidden snijden even had moeten wachten, maar goed. Ik had dus twee helften waarvan ik uit alle macht een onderste en bovenste helft van een appel probeerde te maken. Na flink wat uren lukte dat uiteindelijk. Daarna holde ik de beide helften uit.
(Ik had natuurlijk eerst de vorm van de appel helemaal moeten maken en ‘m dan pas doorsnijden.)
De appel werd met een lomer glad gemaakt en ik voegde een steeltje en een blaadje toe. Onderstaande appel was het resultaat en het was beslist geen eitje. (De appel moet natuurlijk nog wel gebakken en geglazuurd worden).

Ja, leuk, maar waar is dat eitje dan?

Nou gewoon hier (hihi).

Advertentie