Dinges

Vroeger was het geen enkel probleem. Een agenda had ik niet nodig, ik sloeg al mijn afspraken op in mijn hoofd … en ik vergat er nooit één! Verjaardagen of telefoonnummers van klasgenoten? Ik wist ze allemaal.

Waar is het stokbrood
Het sluipt er langzaam in, je kunt niet meer op een woord komen (of je weet het alleen in het Engels!). Je staat bovenaan de trap en weet niet meer waarom je naar boven ging. Je weet dat je morgen naar de tandarts moet, maar hoe laat ook alweer?

Je hebt boodschappen gedaan met een briefje (uiteraard) en komt thuis zonder stokbrood. Je weet zeker dat je het in je karretje hebt gedaan en ineens krijg je een wolkje boven je hoofd waarin je het stokbrood nog bij de kassa ziet liggen.
In dezelfde week (let wel mensen in de-zel-luf-de week) doe je dit nogmaals met kwasten bij de Gamma en met een nagellak bij de schoonheidsspecialiste. Aargh!

Creatief met geheugenverlies
Partner roept al een paar jaar `behulpzaam´ “dinges” als ik even niet op het woord kan komen.
“Kun je even mijn …eh aangeven, mijn eh”, ik wijs ondertussen naar mijn tas.
“Dinges?”, vraagt Partner.
“Die eh, die waar we het gisteren ook over hadden.”
“Dinges?”
“Heb je enig idee wat de, … eh. Voor die brieven!”
“Dinges?”
“Reiskosten voor enveloppen”, zeg ik. Ondertussen ben ik trots op mijn brein dat het toch maar met zo´n creatieve omschrijving voor portokosten op de proppen komt.

Vergeten
Je zult begrijpen, dat `dinges` komt me zo ongeveer de neus uit. Het is namelijk nog NOOIT het juiste antwoord geweest.
Partner zegt dat het komt omdat ik me niet goed concentreer en omdat ik soms wat verstrooid ben. Daar zou hij wel eens een punt kunnen hebben.

Zo kan het dus voorkomen dat we het twee weken geleden, op vakantie in Zwitserland, over diverse autotypes hebben en ik in plaats van “Kia” “koekje” zeg, omdat we langs een reclamebord met een sip kijkend koekje komen.

Op weg naar huis vanuit Zwitserland zijn we na twee uur rijden bij Basel de grens over. Ik bedenk me dat ik de euro die in de zak van mijn leren jas zit tijdens de `pitstop´ goed kan gebruiken. Dan verschijnt er weer zo`n wolkje boven mijn hoofd.
“O shit”, roep ik verschrikt uit. “Ik ben, ooooo shiiiit.”
“Dinges?”
“Nee, ik ben mijn leren jas vergeten, die hangt nog op de hotelkamer!”

Advertentie