Na een heerlijke lentedag, had ik weer eens echt zin om te Nordic walken. Ik pakte mijn paarse knipperlichtjes, trok mijn jas aan en sprong in de auto. In een stevig tempo reed ik naar de verzamelplaats waar ik erachter kwam dat ik mijn stokken vergeten was. En als er één ding moeilijk is, dan is het wel Nordic walken zonder stokken!
Meerennen
Vorig jaar heb ik dat overigens wel een keer gedaan. Mijn slijmbeursontsteking was zo heftig dat ik de stokken ab-so-luut niet kon gebruiken. Omdat ik wel graag wilde meedoen, besloot ik een keer zonder stokken te lopen. Dan begrijp je meteen waarom je de stokken nodig hebt. Ik kon de groep namelijk niet bijhouden. In stevige pas liep ik mee en zorgde dat ik vooraan in de groep zat, maar al snel zakte ik af tot ik uiteindelijk achteraan bungelde. Dan trok ik een sprintje en rende tot ik weer vooraan de groep was enzovoorts. Tussendoor een beetje gezellig babbelen met de medelopers zat er niet in. Hijgend en met een rood hoofd maakte ik het uur vol.
In de schemer
Ik was deze keer mijn stokken dus vergeten. Gelukkig heeft de trainster altijd extra stokken in de auto liggen en ik kon gewoon mee doen. Het was de laatste keer dat we hier verzamelden. Hier lopen we door woonwijken heen en zijn de paden verlicht. Dat is best prettig als het schemert of als de zon onder is. Zodra de zomertijd ingaat verhuizen we naar een natuurgebied zonder lantaarnpalen, maar met veel natuurschoon om ons heen. Heerlijk genieten dus! De knipperlichtjes kunnen weer opgeborgen worden tot oktober.
Ik zie je rennen…
Zo voelde ik mij toen ik van de week met onze jonge, atletische arbo-coördinator mee mocht fietsen naar de andere vestiging.
Mijn ervaring was dat ik zo veel rechter liep. Mooi dat je wel mee kon doen.
Dit zelfde is mij ook al overkomen.
Je voelt je opeens zo kaal, vlak voor de start !
Gelukkig heb ik het gered om ze thuis op te halen, dat moest wel in volle galop…….maar ik heb het gered.
Ik heb nooit geweten dat het lopen met stokken zoveel sneller gaat als een versnelde looppas.
In ieder geval handig van de trainster om extra stokken mee te nemen.
Daar kwam ik ook pas achter toen ik zonder stokken liep. Enne we deden een wedstrijdje, dan gaan ze altijd wat sneller 🙂
Ik wist ook niet dat je veel sneller gaat met stokken. Wel goed dat je die vorige keer dan alsnog had meegedaan, het lijkt me zwaar!
Ze lopen hier ook veelvuldig voorbij. Ik moet er altijd stiekum om lachen;-)
En wij lachen stiekem terug =)
Dat het zoveel sneller gaat met stokken, dat wist ik niet!
Mijn moeder heeft mij een keer aangeleerd welke houding je aanneemt bij het lopen, waardoor het dus sneller gaat. Dus meestal als ik haast heb, neem ik meestal die houding aan met lopen. Je merkt dat zeker dat het sneller gaat.
Dat klinkt heerlijk, verhuizen naar meer natuur. Dat is het beste gedeelte aan buiten sporten!
Klinkt heerlijk! Zonder stokken lijkt me inderdaad heel zwaar. Gelukkig dat zij extra stokken bij zich had.
Pfffff… Ik ga al zweten van het lopen in jouw plaats ! Complimenten dat je ’t doet ….
Wat heerlijk dat het straks weer in de natuur kan in plaats van in een woonwijk. Is toch veel fijner, lijkt mij.. Grappig dat je zonder stokken zoveel meer moeite moest doen..
En ik maar denken dat die stokken alleen maar lastig zijn!