In november en december heb ik jullie laten meegenieten van the making of ´Ik wil het niet, ik kan het niet, ik doe het niet´ in deel 1 en deel 2. Ik heb wat details aangebracht en de dames zijn nu voorzien van hun jurken en accessoires. Daarna was het tijd het beeld met rust te laten om te drogen.
Toen we aan het eind van 2011 klaar stonden om via Utrecht naar vrienden in Arnhem en familie in Nijmegen te gaan liep ik nog even de kamer op waar mijn boetseerwerkplek is. Mijn oog werd getrokken door wat troep op een tafeltje en ik keek ernaar. Tussen de aardigheidjes die ik gemaakt had en die daar lagen te drogen lagen brokstukken. Geschrokken zoomde ik in op het tafereel. Wat was er gebeurd? Het duurde niet lang voor ik door had wat voor drama zich in huize Appelig had afgespeeld. Dame ‘Ik doe het niet’ was onthoofd! Haar hoofd was van haar romp gevallen bovenop mijn aardigheidjes en ze had daarbij een van mijn hartjes gebroken.
Ik zal jullie maar meteen bekennen dat ik een dramaqueen ben, voordat die conclusie straks snel getrokken wordt. Na een brul van ongeloof drong het tot me door dat al die weken werken voor niets was geweest. Ik begon te huilen en niet zo’n beetje ook. Mijn vriend (die ik natuurlijk verantwoordelijk hield voor de onstane schade) kwam kijken wat er aan de hand was. Al snel werd me duidelijk dat we beide niet schuldig waren aan de onthoofding en dat ze spontaan haar hoofd verloren was. Mijn huilbui ging onverminderd door, het was mijn mooiste werkstuk ooit en dat was ik nu kwijt.
Na een kwartier meldde ik mijn vriend dat we het etentje met vrienden en het oudjaar vieren bij zijn ouders moesten afzeggen.
“Ik ga drie dagen in rouw”, zei ik tegen hem.
Gelukkig had hij door dat ik het niet meende en nadat ik ietwat bedaard was gingen we natuurlijk alsnog op weg. Toen we in de auto zaten begon het hard te regenen.
“Kijk nou”, zei ik. “De hemel huilt om mijn onthoofde popje.”
“Noord Korea was er niets bij”, zei mijn vriend die avond tegen onze vrienden.
Miss Appelig 
Oh wat jammer dat die gebroken is zeg!
Kan je het niet lijmen of iets?
De keramiekjuf zegt dat ik het beste kan proberen ´m eerst te bakken en daarna te lijmen. Ik ben benieuwd!
Hahahahaha geweldig die opmerking van je vriend….
Wat een zielige toestand ik hoop dat je tranen inmiddels zijn opgedroogd.
Ze vond zichzelf misschien niet mooi genoeg?;-))
Oh nee, balen zeg! Ik zou ook zoals jij reageren hoor 😉 Wat gek dat het er zo maar af is gevallen, ik hoop dat lijmen werkt!
😦 Doet me denken aan de Hartenkoningin van Alice in Wonderland: Off with their heads!
Hahaha, ja dat was ook het eerste dat in me opkwam. 😀
Ow, wat heftig! Waar gaat de wereld heen als nu ook de klei-poppetjes al het hoofd laten hangen en vallen ;- ) Hopelijk kun je het herstellen… Wedden dat je dan nog meer trots op je werkstuk bent ? IK duim alvast dat het lukt …
Jammer dat hij gebroken is maar wel erg hilarisch geschreven!
Ik kan mij voorstellen dat je hier één traantje (vermenigvuldigd met een miljoen anders kom je niet in aanmerking voor de titel ‘dramaqueen’) om hebt geplengd…
Oh wat jammer, maar wel hilarisch geschreven 😉 (ik geef eerlijk toe: als ik per ongeluk een heel stuk tekst kwijt ben ben ik ook even de weg kwijt)
Oh wat jammer zeg.. Ik hoop dat het afbakken en daarna lijmen zal helpen.
Het is eeuwig zonde als zo’n kunstwerk verloren gaat….
Wellicht kun je,
de dame in kwestie,
haar eigen hoofd
laten dragen…
niet anders dan complimenten overigens hoor!
Ja, daar heb ik ook aan gedacht. Grappig idee!
Ik vraag me af hoe dat hoofdje er zomaar kan van afvallen…
Ja, ik ook. Een collega begon over voodoo, maar daar wil ik niet aan denken :-s
Jeetje wat jammer! Ik zou ook in tranen uitgebarsten zijn hoor. Ik heb ooit eens per ongeluk het verkeerde verhaal doorgescheurd om weg te gooien (de kladversie had ik netjes bewaard, oeps..), toen was het huis ook te klein, maar dan ben ik ze megaboos op mezelf! Ik hoop dat je dametje nog te redden is!
Zonde, zeg! Ik hoop dat het lukt om je creatie te repareren. Wel geweldig geschreven!
Lees je verhaal nu pas, om 1 jaar later is het nog om te lachen.
Heb wel een dringende vraag; als je het hoofd erop lijmt met
keramieklijm (of velpon) , dan glazuren, wordt het dan weer goed!
Hoi Loekie,
Nadat je lijm gebruikt hebt op je keramiek kan het niet meer in de oven. De lijm smelt of verbrandt bij deze hoge temperaturen. Lijmen doe je daarom op het laatst, als je beeld helemaal klaar is.
Groetjes