Ik vind het, net als veel mensen, heerlijk om een boek te lezen. Maar sinds een paar jaar luister ik er ook naar. Ik ben ooit begonnen met wat verzamelde verhaaltjes van Agatha Christie om in de auto te luisteren als ik eens wat langer onderweg was. Dat kan ik je dan ook meteen afraden. Je let meer op het verhaal dan op de weg. Bovendien loop je het risico in slaap te vallen.
Een vriendin die het luisterboek Een schitterend gebrek van Arthur Japin van me leende klaagde dat ze het niet goed kon volgen. Ze zette de cd op en liep vervolgens schoon te maken. Ik heb gemerkt dat zoiets inderdaad niet goed werkt. Je moet afgesloten zijn van de buitenwereld en dat betekent ‘oortjes in’.
Het prettigste vind ik het om lekker onder de wol te kruipen of op de bank te hangen met een luisterboek, met de oogjes dicht en de oortjes in. Je kunt je dan helemaal inleven in het verhaal en ziet het bijna voor je. Nou geef ik toe dat dat met het ene boek wat makkelijker gaat dan met het andere. Arthur Japin kan bijvoorbeeld ontzettend mooi vertellen. Het kost dan ook geen enkele moeite om mee te leven met de hoofdpersonen. Knielen op een bed violen, voorgelezen door de schrijver zelf (Jan Siebelink), was een flinke tegenvaller. Het leek wel alsof hij alles voor de eerste keer las en dat vond ik vreemd aangezien de verteller het boek toch echt zelf geschreven heeft.
Toen ik een paar maanden geleden na een operatie veel moest rusten en moeite had met het lezen van boeken bleek het luisterboek een welkome afleiding. Ik was inmiddels overgestapt op Engelstalige luisterboeken (via audible.co.uk). De vertellers zijn erg goed en leggen hun ziel en zaligheid in de hoofdpersonen. Ze doen hun best om met accentjes het verschil tussen verschillende personages te laten horen. Ik heb bijzonder genoten van Parrot and Olivier in America van Peter Carey (duur 17 uur) en van Stone´s Fall van Iain Pears (duur 25,5 uur). In beide boeken worden meerdere vertellers gebruikt en dat is nog leuker om naar te luisteren.
Op dit moment luister ik The crimson petal and the white van Michel Faber. Dit 41,5 uur durende boek wordt erg goed voorgelezen. Het verhaal gaat over een prostituee en een zakenman in het Londen van 1870 en het beschrijft nogal intiem en zonder nette woorden te gebruiken de gedachten en handelingen van de hoofdpersonen. In het Nederlands had ik de ‘oortjes’ wellicht geschokt uitgegooid, maar in het Engels kan ik blijkbaar wat meer hebben.
Luisterboeken zijn inderdaad heerlijk. Ik leen ze altijd bij de bibliotheek. Sommige mensen hebben een fijne stem om naar te luisteren en anderen kost echt moeite. Ik luister vaak als ik lekker aan het borduren ben. Al vergeet ik dan wel eens wat kruisjes te zetten.
Met een luisterboek kan je zo fijn meeleven in het verhaal. Weg dromen, dus niet voor in de auto geschikt 😉
Ik luister eigenlijk nooit naar luisterboeken, ik lees liever zelf. Maar ik kan me wel voorstellen dat het fijn is als je lekker in je bed ligt enzo 🙂
Op een of andere manier lijkt het me dan zo moeilijk om stil te blijven zitten. Terwijl je dat met een papieren boek natuurlijk eigenlijk ook wel doet (nou ja, ik wel ;p). Dus ik ben wel bang dat ik bij luisterboeken ook andere dingen tussendoor ga doen en dan beide maar half doe. Het lijkt me overigens wel grappig om een verhaal dat je al gelezen hebt te horen met ‘stemmetjes’ en accenten, kijken of dat overeenkomt met wat je zelf in je hoofd er bij bedacht had 😉
Een vriend is naar Zwitserland geëmigreerd, maar rijdt nog vaak heen en weer. De luisterboeken zijn voor hem echt een uitkomst. Zit er zelf ook aan te denken als ik lekker op de bank lig. Ik vraag me wel af of ik zo lang stil kan zitten! Maar Arthur Japin zou ik graag horen. Ben wel een fan van zijn boeken en hij heeft bovendien een prettige stem.
Wat een goeie tip ! Moet ik echt ’s proberen, zo’n luisterboek ….
Ik heb nog nooit naar een luisterboek geluisterd, maar het lijkt me soms wel weer een leuke variatie op het ontdekken van een boek, zeker als het mooi wordt voorgelezen.
Luisterboeken worden erg onderschat. Ik heb zelf een abonnement bij audible en ik vind het vooral prettig bij huishoudelijke klusjes. Het huis schoonmaken is een fluitje van een cent als je intussen naar een verhaal kan luisteren.
Inderdaad, ik heb een hekel aan strijken, maar met een luisterboek hou je het langer vol. Ik heb ook weer een abonnement bij audible en verheug me alweer op het volgende boek.