“Men zegt dat je ongeveer 1.000 draaiuren moet maken op de pottenbakkersdraaischijf voordat je het echt kunt”, zei Dorothé tegen me toen ik mijn afgebakken beeldjes bij haar kwam ophalen. Het klinkt als een gemeen sprookje. Je moet duizend-en-één uur achter die pottenbakkersschijf blijven zitten en potjes draaien, daarna is de betovering verbroken. Erg bemoedigend … inmiddels heb ik er ca. 12 draaiuren op zitten.
Als ik in de eerste keramiekles niet zoveel beginnersgeluk had gehad met drie potjes als resultaat, had ik het wellicht allang opgegeven. Mijn tweede les was dramatisch met alleen maar geklieder en na die les wist ik het zeker. Ik pottenbakker niks van! Ook les drie en vier waren niet veel beter. Een hoop gemopper dat wel, maar fatsoenlijke potjes ho maar.
Uit alle macht en met veel te veel kracht probeer ik de klei naar mijn handen te zetten. Als ik vervolgens kijk hoe lerares K. en medecursist M. dat doen, gaat dat met het grootste gemak. Tijdens les vijf waren daar ineens weer twee potjes. Niet dat het nu makkelijk ging, maar het lukte me om het hompje klei in het midden van de draaischijf te positioneren. Dat vind ik het moeilijkste en minst leuke onderdeel. Als de homp eenmaal goed staat kan het echte creëren beginnen.
K. had het idee dat ik er lol in had om bolle, ronde potjes te maken. Ze deed een paar keer voor hoe ik dat voor elkaar moest krijgen. Nu kon ik beginnen aan een potje met een buik. Zo’n buik probeer ik bij mezelf juist te voorkomen, maar bij een potje is het blijkbaar geen enkel probleem. Tot mijn verbazing had ik het hompje redelijk snel in het midden staan. Ook het ontstaan van het potje zelf ging goed. Met drie vingers duwde ik nu het midden van de pot voorzichtig naar buiten en warempel, daar was de buik al. Met twee duimen en wijsvingers maakte ik de opening wat kleiner. Je ‘wurgt’ de bovenkant van het potje als het ware.
Uiteindelijk was ik blij met het resultaat. Nog 988 draaiuren te gaan!
Hieronder een mooi filmpje over het draaien van een schaal. Deze dame (Pascalle Naessen) heeft haar 1.000 uren duidelijk al gemaakt 🙂
Grappig die link naar de sprookjes van 1001 nacht. me se like it
Ik denk dat het met potten bakken gaat zoals met zoveel dingen, het is een kwestie van vallen en opstaan. En ik veronderstel ook dat eenmaal je de techniek onder de knie hebt je ook pas kan gaan genieten van je werk. Die 1000 uren zou ik trouwens niet zo letterlijk nemen en je hoeft, volgens mij, ook niet alles volgens het boekje te doen, creatieve mensen moeten vooral creatief kunnen bezig zijn en moeten als eens de regels overtreden.
Vroeger zegden de mensen nogal snel, “schoenmaker blijf bij uw leest”, een uitspraak dat eigenlijk zegt, verander niks … dus dat moet je zeker niet doen. Het zijn mensen die durven anders te denken en anders te doen dat dikwijls de origineelste dingen maken.
Veel plezier nog met het potten bakken 😉
Ik hoop stiekem dat ik een snelle leerling ben. Nu is het nog ploeteren en waardeer ik een gelukt potje meer, maar over 100 uur ben ik minder geduldig denk ik. 🙂
Nou, petje af, hoor!
Kop op he….nog maar 988 uur….pppff ga er maar aan staan. Maar dit potje ziet er zeker erg mooi uit! Ze zeggen niet voor niets: “Oefening baart kunst”….Knufs Ger
Dat ziet er goed uit! En ik vond de zin ‘Ik pottenbakker er niks van’ grappig 😛
Wow ik vind het resultaat wel erg mooi. Ik kom vazen en bloempotten te kort en als ik dit zo zie heb ik ook zin om crea bea bezig te zijn. Maar om daar nu 1000 draai uren in te steken is mij iets te veel van het goede. Werk je ook op bestelling?? 🙂
Bedankt allemaal! Ik werk nog niet op bestelling. Stel die vraag over 1000 uur nog maar een keertje 😉