Tijdens de gezellige kleipartij met een vriendin ben ik ook weer aan iets nieuws begonnen. Hoewel ik de vriendin had aangeraden van tevoren een schetjes te maken, deed ik dat zelf niet. Ik begon dus in het wilde weg met het opbouwen van een figuur. Het moest een staande dame worden, dat wist ik wel.
Na die gezellige kleipartij was ik nog lang niet klaar. Er stonden een paar benen met een romp, meer niet. Ik heb de klei afgedekt met wat plastic zakjes en heb er drie weken niet meer naar omgekeken. Wel heb ik natuurlijk af en toe wat water over de klei gesmeerd tegen het uitdrogen.
Toen zag ik ineens voor me hoe dat onafgemaakt beeld ongeduldig met haar handen in haar zij op me stond te wachten. (Ja, mag het na drie weken?). Vorige week stond ik dan ook te trappelen van ongeduld vlak voor mijn vrije middag begon. De hele middag ben ik aan het boetseren geweest. Het gladmaken met een lomer en en het bijwerken heb ik tot de volgende dag bewaard. Dat gaat wat makkelijker als de klei niet zo zacht meer is.
Met haar 32 cm hoogte is ‘Juffie ongeduld’ nu het grootste kleiwerkstuk dat ik gemaakt heb. En die behoorlijke kont, dat hoort zo!
Miss Appelig 
Leuk! =) Als ik dit soort dingen zie, heb ik ook weer zin om creatief (tekenen) bezig te zijn.
Mooi zo, dat is ook de bedoeling 🙂
Leuk geworden!! Ze doet me wel aan iemand denken ;-)))
O ja? Maar dan zonder de bilpartij mag ik hopen.
leuk hoor, maar ik vind ze op iemand lijken
Ik vind haar erg leuk geworden..
Gaat ze ook nog een kleurtje krijgen? Of blijft het hierbij 🙂
Thanks! Ze krijgt nog wel een kleurtje. Ik wil haar glazuren, maar daar moet ik eerst nog even mee oefenen op wat scheve potjes.
Wat leuk! Meestal viel bij mij alles eraf als ik een keer ging kleien 😛 Ik ben benieuwd naar het resultaat wanneer ze een kleurtje heeft.
Leuk, ziet er goed uit 🙂