Even leren nee zeggen tegen snoep

Nee, neehee, NEE! Ik zei toch nee!
Blijkbaar zei ik het niet hardop, want er staat een gebakje op mijn bureau. Hoe kan dat nou?

Tja, als je een paar kilo wilt afvallen moet je leren ‘nee’ zeggen. Niet alleen ‘nee’ denken of mompelen ‘dit zou ik niet moeten doen’. Je moet het hardop zeggen ‘NEE’. Nee tegen snoep, gebak, chips, toastjes, tussendoortjes en toetjes. Thuis is dat niet zo´n probleem. Je haalt die ‘troep’ gewoon niet in huis. Die enkele keer dat er visite komt schuif je het pak koekjes dat nog niet helemaal op is gewoon in de tas van je tante, moeder of vriendin. Lekker voor onderweg. 😉

Op je werk wordt het al wat moeilijker. Er staat bij ons bijvoorbeeld een grote glazen snoeppot op tafel in de kantoortuin. Gevuld door een nu ex-collega die graag wilde dat we nog aan hem dachten als hij weg was. Marsjes, toffees en bonbons verdringen zich voor het glas. Ze schuiven soms verleidelijk een stukje van hun wikkel opzij zodat de blote chocola voor ons zichtbaar wordt. Dagenlang gaat het goed. Je loopt er met een grote boog omheen of een collega geeft ineens een brul als je te dichtbij de pot komt. Maar als die collega er een keer niet is of ze heeft zo hard gebruld dat ze geen stem meer heeft … dan gaat het mis!

Zo nonchalant mogelijk benader je de pot. Het liefst camoufleer je dat door spontaan een praatje te maken met een collega en voor je het weet zit je hand in de pot. Met de buit in je knuisten vertrek je vervolgens zo snel mogelijk weer naar je plek. En als je er eenmaal eentje op hebt wil je meer. Je kunt gewoon niet stoppen bij één. De kunst is dus om helemaal niet te beginnen.

Maar de snoeppot is niet de grootste valkuil er wordt namelijk ook nog zo’n dertig keer per jaar getrakteerd. In een zwakke bui zeg je dus ook ‘ja’ tegen een trakterende collega. Het voelt zo onbeleefd om te weigeren, en zeg maar eens ´nee´ tegen al die heerlijkheden die zo vlak onder je neus voor het grijpen liggen. De koek is ook al helemaal uit de verpakking gehaald en de taart is aangesneden. Zielig om de jarige daarmee te laten zitten en zonde om weg te gooien. En zo komt het dus dat er dan ineens een gebakje op je bureau staat.