Eh ja, ik zou ik het mysterie van de rode en gele klei voor jullie onthullen. Een aantal van jullie heeft opgemerkt dat ik na mijn zoektocht naar de rode klei doodleuk een pak gele klei heb aangeschaft. Dit is te zien op de foto van de aangeschafte materialen. Ik ben overigens wel blij dat er zo goed opgelet wordt!
Na de kleiworkshop van 21 mei, waarin ik met rode chamotte klei heb gewerkt, ben ik op zoek gegaan naar deze klei. Ik wil namelijk mijn toekomstige dametjes hetzelfde lekkere zonnige kleurtje geven als mijn eerste. Toen ik bij Cock Keramiek mijn inkopen deed vroeg ik om deze rode klei. Ik werd meegenomen naar een bord waar allemaal voorbeeldjes van gebakken klei hingen. Ik koos een gebakken kleikleur uit die volgens mij het dichtste bij de kleur van mijn eerste mollige vrouwtje kwam. De vriendelijk verkoopster kwam vervolgens aan met een pak gele klei.
“Maar, dit is gele klei en ik wil rode”, stamelde ik. “Nu is de klei geel, maar als je ‘m bakt krijgt hij de terrakleur die je net hebt uitgekozen.” Geschrokken vroeg ik me af hoe mijn eerste vrouwtje dan uit de oven zou komen. De verkoopster wees aan dat ze nog iets donkerder zou worden. Ik twijfelde even en besloot dan maar te doen alsof ze te lang in de zon heeft gezeten. Uiteindelijk had ik dus gewoon bij de creashop bij mij in het winkelcentrum de klei kunnen bestellen (voor het dubbele van de prijs, dat dan weer wel).
Omdat ik toch het gevoel heb dat jullie zitten te wachten op mijn eerste echte prutswerk, ben ik afgelopen zondag bezig geweest met een nieuwe creatie. Hoewel ik eigenlijk een heel leuk idee voor een (planten)bakje had ben ik toch maar weer aan een mollig vrouwtje begonnen. En omdat ik haar zo sneu vond in haar uppie heb ik er nog een slankere tante naast gezet. Hier alvast een sneak preview. Als je op de foto’s klikt krijg je een grotere versie. In mijn volgende bericht kun je zien hoe de dames geworden zijn.
Miss Appelig 
ziet er goed uit meid!!!